Η ιδέα το να γινόμαστε "ένα" (όπως εξήγησε ο Χριστός στην μεγάλη προσευχή Του στο κατά Ιωάννη 17: 20-23) έχει γίνει συχνά φορές μια πηγή παρεξηγήσεων, ακόμη και της κατάχρησης. Δεν πρέπει να υπάρχει τίποτα υποχρεωτική για τη διαδικασία αυτή. «Ενότητα» είναι αποτέλεσμα της διαδικασίας, και όχι ο στόχος. Όταν το ζητούν ως το τέλος, τότε έχουμε χάσει την ευκαιρία να το επιτύχουμε.
Πιστεύοντας ότι
«ενότητα» μπορεί να πραγματοποιηθεί με το να πιέζουν τους ανθρώπους να
σκέφτονται το ίδιο, να μοιάζουν το ίδιο, ή να συμπεριφέρονται το ίδιο
είναι τόσο λανθασμένη η σκέψη αυτή ώστε να είναι σατανική δραστηριότητα. Το ιδανικό εκφράζεται από τον
Χριστό, όπως Εκείνος προσευχήθηκε στον Πατέρα ότι θα πρέπει και με κάθε
προσπάθεια, με τις δικές μας περιορισμένες ικανότητες, ο καθένας μας να προσπαθήσει να γίνει τόσο το περισσότερο σαν τον
Χριστό. Όσο πιο κοντά πλησιάζουμε αυτόν, τόσο το περισσότερο θα γινόμαστε
"ένα" ως αποτέλεσμα. Απλώς να δίνει κάποιος μια λίστα συμπεριφοράς ως τρόπος
«ενότητας» δεν είναι μόνο ανόητη πράξη, αλλά αυτό είναι αδύνατη πράξη. Η απαιτούμενη αλλαγή θα πρέπει να
προέρχεται από το εσωτερικό, και δεν μπορεί να προέρθει απο το εξωτερικό.
Στην πραγματικότητα, ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί κάποιος να επιτευχθεί "ενότητα" είναι να ακολουθήσει την συμβουλή του Παύλου στην Προς Ρωμαίους επιστολή κεφάλαιο 14. Ο καθένας ας αποφασίσει τι πιστεύει ότι θα τους φέρει πιο κοντά στον Χριστό, και ας τους επιτρέψουμε την ελευθερία να ακολουθήσουν το μονοπάτι τους. Όλοι οι άλλοι ας αποφεύγουν να κρίνουνε τη συμπεριφορά των άλλων. Είτε "τρώει χόρτα» ή «τρώει κρέας" αφήστε τον καθέναν να είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι πιστεύει είναι το σωστό για αυτόν ενώπιον του Θεού. Ο καθένας ας κάνει ό,τι στη δική του καρδιά πιστεύει είναι σωστό ενώπιον του Θεού, επειδή ο Θεός θα σέβεται οτιδήποτε κάνει για λογαριασμό του. Και όλοι οι άλλοι ας αποφεύγουν να κρίνουν αυτές τις ειλικρινείς προσπάθειες, αλλά να αντέξει ο ένας τον άλλο.
Αυτό θα οδηγήσει σε πολύ διαφορετικές συμπεριφορές. αλλά θα οδηγήσει σε απόλυτη ομοιομορφία των προθέσεων. Ο καθένας πρέπει να είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι πιστεύει ότι o Θεός του ζητεί να κάνει. Και ο καθέ άλλος πρέπει να σέβεται τις ειλικρινείς προσπάθειες του και των άλλων.
